ΜΥΘΟΙ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ

​

Στο βάθος της κοιλάδας του ποταμού Σαραντάπηχου είναι χτισμένο το χωριό Μύθοι. Απέχει 22 χλμ. από την Ιεράπετρα και 76 από το Ηράκλειο , είναι μικρό χωριό, σε καταπράσινο τοπίο, με ωραία πλατεία που την σκιάζουν αιωνόβια πλατάνια. Λέγεται ότι το χωριό πήρε το όνομα του από το φυτό “Μύνθη” κοινώς φλισκούνι που αφθονεί εκεί. Ίσως όμως να ονομάστηκε έτσι από τους πολλούς θρύλους, παραδόσεις, μύθους με κυριότερο του Σαραντάπηχου. Μυθικού γίγαντα με σαράντα πήχες μπόι σαν άλλος Τάλως ή Ακρίτας Διγενής προστάτευε τους κατοίκους από τις επιδρομές. Υπάρχει και το τοπωνύμιο, του Σαραντάπηχου η “πατουσιά” και του “Σαραντάπηχου το μνήμα”.

Στοιχεία αρχαίας κατοίκισης υπάρχουν στην τοποθεσία “Λενικό” οπου φαίνονται ίχνη τειχών. Επίσης σε ανασκαφή βρέθηκε κεφαλή γυναικός της Ρωμαϊκής εποχής. Στις τοποθεσίες Καστέλου χαράκι και ορφανού το σπηλιάρι βρέθηκαν πήλινα δοχεία, λυχνάρια κ.λ.π. Το μέρος που ονομάζεται Σαρακίνα πάνω από τους Μύθους ήταν οχυρό, ορμητήριο των Σαρακηνών Πειρατών. Η νεότερη ιστορία του χωριού είναι πλούσια σε προσφορά στους αγώνες εναντίων των κατακτητών. Ανάδειξε τους οπλαρχηγούς Εμμ. Ξενικάκη, Ιωάννη Χατζάκη, Εμμ. Χρηστάκη και άλλους. Την διάρκεια της κατοχής Μυθιανοί έλαβαν μέρος στα αντάρτικα σώματα της Ενωμένης αντίστασης του Καπετάν Μπαντουβά. Στην μάχη της Σύμης χάθηκε ένα από τα πιο ηρωικά πρόσωπα ο Απόστολος Βαγιωνάκης που ύψωσε το ανάστημα του πολεμώντας όρθιος ενάντια στα βόλια του εχθρού, για το ιδανικό της αδούλωτης Κρήτης μας. Τη συμμετοχή τους στους αγώνες την πλήρωσαν την κατοχή. Εκτέλεσαν 4 άτομα, και τον Νικόλαο Ιωανν. Χρηστάκη γέρο κατάκοιτο.

Η κοινότητα Μύθων είναι σήμερα τοπικό Διαμέρισμα του Δήμου Ιεραπέτρας, απογράφεται το 1900 με 360 χριστιανούς κατοίκους, το 1951 με 423 και το 2001 με 287 κατοίκους. Βόρεια των Μύθων 6 χλμ. περίπου είναι ο συνοικισμός Καρύδι με την περίφημη Μονή της Παναγίας της Καρυδιανής και παραθεριστικές κατοικίες που σήμερα είναι ερειπωμένες. Στην κοινότητα Μύθων ανήκει και ο ορεινός συνοικισμός “Μινός” που βρίσκεται σ ένα καταφύγιο, μικρό οροπέδιο, κάτω από την κορυφή Αφέντης των Λασιθιώτικων βουνών.

Το χωριό Μύθοι είναι ένα ζωντανό χωριό με πλούσια κοινωνική και πολιτιστική ζωή. Έχει πολιτιστικό σύλλογο, ποδοσφαιρική ομάδα, γήπεδο, και σύγχρονο ελαιοτριβείο. Η πλατεία του χωριού με τους γεροπλατάνους, τις μουριές, την παλιά βρύση, τα παραδοσιακά καφενεία με την ρακή και τα ντόπια εδέσματα, είναι σημείο αναφοράς για τους Μυθιανούς.

Τα αξιοθέατα, τα άγρια φυσικά τοπία βόρεια του χωριού, το περίφημο φαράγγι της Σαρακήνας, μνημείο φυσικού κάλλους, προσελκύουν πολλούς ντόπιους και ξένους επισκέπτες. Το φαράγγι της Σαρακήνας είναι ένα από τα ωραιότερα στην Κρήτη. Οι απότομες, κάθετες πλευρές του προκαλούν δέος, φθάνουν σε ύψος μέχρι 250Μ. Το πλατύτερο του άνοιγμα δεν ξεπερνά τα 15Μ ενώ σε μερικά σημεία στενεύει τόσο που φαίνονται οι πλευρές του ενωμένες. Η πλούσια χλωρίδα και πανίδα, ο δίκταμος, τα άγρια πουλιά που φωλιάζουν εκεί, καθιστούν τη διαδρομή μέσα στο φαράγγι συγκλονιστική. Η ανάδειξη και η προβολή του, αποτελεί στόχο του τοπικού Διαμερίσματος του Δήμου Ιεραπέτρας, αλλά και των κατοίκων του Χωριού, που πορεύονται με αισιοδοξία και προοπτική στο μέλλον για την ανάπτυξη του τόπου τους.

πηγή : http://www.ierapetra.gr

​

ΔΑΣΟΣ ΣΕΛΑΚΑΝΟΥ

Το Σελάκανο μια ορεινή περιοχή στα βορειοδυτικά όρια του Δήμου Ιεράπετρας βρίσκεται κάτω από τον ορεινό όγκο της Δίκτης σε μια λεκάνη ανάμεσα στις πλαγιές που η μία είναι σκεπασμένη με ένα ατελείωτο δάσος από πρίνους και μια άλλη απέναντι με ένα από τα μεγαλύτερα πευκοδάση της Κρήτης και της Μεσογείου.

Το δάσος του Σελάκανου βρίσκεται 35km βορειοδυτικά της Ιεράπετρας, νότια της κορυφής Αφέντης Χριστός (2148m) του Όρους Δίκτη. Η πρόσβαση στην περιοχή
γίνεται με ασφαλτοστρωμένη οδό μέσα από μια μαγευτική διαδρομή μέχρι τον οικισμό Σελάκανο, μέσω της Ιεράπετρας ή της Καλαμαύκας, ενώ στο δάσος υπάρχει  και μεγάλο δίκτυο δασικών δρόμων για πεζοπορία. Το Σελάκανο αποτελεί ένα από τα ομορφότερα και σπουδαιότερα διασωζόμενα οικοσυστήματα του νησιού, μας ενταγμένο στο πρόγραμμα Natura 2000, καθώς και ένα σημαντικότατο πευκόδασος για όλη τη Μεσόγειο. Το πευκοδάσος αποτελεί το μεγαλύτερο μελισσοπαραγωγικό τόπο της Κρήτης, ενώ παλιότερα γινόταν ρυτινοσυλλογή και υλοτομία.
Το Σελάκανο διαθέτει μια άγρια ομορφιά που απλόχερα και με απλότητα χαρίζεται στους επισκέπτες. Πηγές, φαράγγια, σπηλιές, ρέματα, απότομες πλαγιές, όπου ζουν
αρπακτικά πουλιά, αετοί, γεράκια, βιτσίλες, Η περιοχή καλύπτεται από δάσος κυρίως τραχείας πεύκης (Pinus brutia), ένα πολύ ανθεκτικό είδος που αντέχει την εξάμηνη ξηρασία και ευδοκιμεί και σε βραχώδες έδαφος. Συναντώνται, επίσης, και άλλα είδη δέντρων όπως είναι ο δενδρώδης πρίνος, κυπαρίσσι, σφένδαμος, πλάτανος κ.α. σε μια περιοχή που την διασχίζει το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4, που απαριθμεί χιλιάδες χιλιόμετρων μονοπατιού σε όλη την Ευρώπη .

Ο οικισμός βρίσκεται πολύ κοντά στο δάσος του Σελάκανου. Κύρια ασχολία των κατοίκων της περιοχής είναι η παραδοσιακή κτηνοτροφία αιγοπροβάτων, η μελισσοκομία και η γεωργία. Παράλληλα, πολλές είναι και οι εξοχικές κατοικίες ανθρώπων που φτάνουν στο Σελάκανο για ξεκούραση και χαλάρωση.

Στη λεκάνη , όπου βρίσκονται οι οικισμοί Σελάκανο και Μαθοκοστανά υπάρχουν καλλιέργειες από καρυδιές, αχλαδιές, αμπέλια και γραφικότατα μποστάνια, αλλά και οι εκκλησίες του Αγίου Ευσταθίου που είναι χτισμένη το 19ο αι. και γιορτάζει στις 20 του Σεπτέμβρη, και την εκκλησία της Παναγίας, στο κέντρο του οικισμού, που Γιορτάζει τον το Δεκαπενταύγουστο. Στη γύρω περιοχή συναντάς πάρα πολλές πηγές όπως στα Νερούτσικα,στο Αρκαλονερό, την πηγή του Ασφενταμιού, του Μαντάλη, στο Ψυχρό, στους Κοντύλους, στις Καρρές, στο Πολύ Νερό αλλά την εντυπωσιακή Νεραϊδόγουλα μέσα στο ομώνυμο σπήλαιο. Ένα μικρό άνοιγμα, που μόλις ξαπλωτός μπορείς να περάσεις, οδηγεί στην όμορφη αυτή σπηλιά με σταλακτίτες και σε μια μικρή λίμνη στο βάθος. Μάλιστα κάποιους μήνες το χρόνο κυρίως το χειμώνα -«ανοίγει», όπως λένε οι ντόπιοι και από το μικρό της άνοιγμα πετάγονται τόνοι νερό με πολλή δύναμη προς τα έξω.

ΠΗΓΗ : http://pezopories.blogspot.gr/2011/12/blog-post_11.html